taka pamięteczka wtorkowa

Jaś robił więc go nie widać. A było to tak, że miało być nas więcej, ale z Manią było już lepiej i nie miała ochoty sie z ludźmi, inni byli zapracowani albo spóźnieni. Także tylko Jaś, Karmi oraz ja i potem Marian co mnie nie pamiętał.

spode łba

popijam

zupełnie nie chronologicznie i bez żadnej konsekwencji

W zamyśle miała to być ilustracja mojego niebywale interesującego życia, ale od jakiegoś czasu jest ono zdominowane przez sztukę kawową i nie mogę się powstrzymać, aby zanim tu uzupełnię historię o obrazy z przeszłości dalszej, nie zamieścić bliskiej historii i nie pochwalić się jednymi z pierwszych osiągnięć mych jako przyszłego baristy.

Teksturowanie mleka nie jest wcale tak proste jak się wydaje. Mi jednak idzie ono jak z płatka.

Aktualnie jeszcze nie wiem, w jaki sposób uzyskać od razu słodką kawę, jednak najwięksi kawosze kawy nie słodza i nie popsują mojego warstwowego dzieła mieszaniem.